door Joris Boddaert

Anno 1930 telde Rotterdam 1400 cafés en was daarmee koploper in ons land. Dorstige lieden konden in dat jaar langs de 430 meter lange Schiedamsedijk in maar liefst 80 kroegen terecht. ‘De Dijk’ was – werkelijk waar – één van de meest alcoholische plekken van Europa. Thans existeren er in 010 nog altijd zo’n 625 cafés. Rotterdam heeft altijd een rijke kroegcultuur geteld. De stad heeft tal van aantrekkelijke etablissementen en in het verleden was dat niet anders. Het is altijd leuk om terug te kijken. Daarom iedere week aandacht voor een kroeg uit het recente verleden.

De Posthoorn

Jan van Arum (28-02-1937, wonend in Ommoord): ‘’Mijn vader Johannes Simon, geboren in 1908, runde café De Posthoorn aan de Schiedamsedijk 160. Waarom die naam? Omdat hij met zijn ouders woonde in de Posthoornsteeg [nr.7b; J.B.]. Van horen zeggen weet ik dat het café veel klanten trok. Mijn vader was de baas, maar, lach niet, mijn grootmoeder Margaretha Brisban was het grote brein achter de zaak. Zij staat helemaal in het wit achter de toog. Naast haar rechts staat Jan Weber, indertijd een bekend figuur, en mijn vader herken je aan z’n witte jasje met zwart strikje. Hij was toen pas 22 jaar. De foto dateert van 1930. Het beeld is niet scherp, maar toont wel dat het een nette zaak was. Ik weet heel weinig verhalen over het café, maar ik heb nog wel een glasheldere herinnering aan 14 mei 1940. Ik ging toen aan de hand van mijn moeder mee naar het stadhuis om geld te halen. De zaak was namelijk gesloten omdat mijn vader als militair aan de Grebbelinie lag. Mijn moeder kreeg een uitkering. Het was 13.00 uur. Het stadhuis was al gesloten. Onverrichter zaken keerden wij terug en in de buurt van het Coolsingelziekenhuis begon het bommen te regenen. Wij zwenkten meteen westwaarts, en waren snel veilig. Het café en ons huis lag in puin. Toen mijn vader kort erop bij het café ging kijken, kwam er alleen een metalen doosje met wat gesmolten rijksdaalders te voorschijn. Het papiergeld, wat er nog lag, was uiteraard verbrand. Mijn vader ging nadien werken bij zijn vriend Gerrit Smits. Die had een café aan de Oranjeboomstraat 48. In 1950 nam hij van Daaf Drok* een café over en noemde het ‘The Old Posthorn’. Het was gevestigd  aan het Mathenesserplein 7b. Geen grap, weet je hoe zijn ober heette? Toon Posthoorn. Hij was weer een oude vriend van mijn vader. Het was een enorme sportman. Mijn vader is niet oud geworden. De drank hè. Hij stierf in 1954.’’

* Daaf Drok had zijn eigen café aan Mathenesserweg 2.

Wie geïnteresseerd is in de Rotterdamse cafégeschiedenis en wellicht nog de nodige info heeft wendde zich tot Joris Boddaert. Hij schreef vier dikke caféboeken (salontafelformaat). In 2020 verschijnt deel vijf. [email protected] of 06-18849644.